یک رویکرد مبتنی بر نظریه بازی ها برای مدیریت انرژی در شبکه های حسگر بی سیم

در سال¬های اخیر شبکه¬های حسگر بی¬سیم، موردتوجه قرار گرفته¬اند. این نوع از شبکه¬ها، متشکل از تعداد زیادی گره ¬های حسگر هستند که عموماً مجهز به قابلیت¬ های حسگری، پردازشی و ارتباطی هستند و در زمینه¬های مختلف همانند امداد¬رسانی ¬در حوادث غیرمترقبه، دیده¬بانی محیط، امور نظامی و غیره به¬کار گرفته می¬شوند. با در نظر گرفتن این مطلب که در این نوع از شبکه¬ها منبع ذخیره¬سازی انرژی محدود می¬باشد و معمولاً امکان شارژ مجدد یا تعویض گره های مرده امری غیر ممکن است بنابراین مدیریت انرژی، یکی از نکات مهم در این نوع شبکه¬ها می¬باشد. جهت کاهش مصرف انرژی در این شبکه¬ها از الگوریتم¬های گوناگونی استفاده می¬شود که با توجه به قابلیت¬های جالب توجهی که "نظریه¬ی بازی¬ها" در این زمینه در اختیار ما قرار می¬دهد، می¬تواند بستر بسیار خوبی را برای مدیریت و کاهش مصرف انرژی در این شبکه¬ها ایجاد ¬کند. امروزه، در شبکه های حسگر بی سیم، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی از طریق تقسیم گره های همسایه به خوشه های مجزا و انتخاب سرخوشه های محلی برای ترکیب و ارسال اطلاعات هر خوشه به ایستگاه مبنا و سعی در مصرف متوازن انرژی توسط گره های شبکه، بهترین کارایی را از لحاظ افزایش طول عمر و حفظ پوشش شبکه ای در مقایسه با سایر روش های مسیریابی به دست می آورند. در این تحقیق، یک پروتکل جدید خوشه بندی متمرکز مبتنی بر انرژی با استفاده از نظریه¬ی بازی¬ها برای شبکه های حسگر بی سیم ارائه می شود که قادر به خوشه بندی گره های شبکه بر اساس سطح انرژی گره ها می باشد. این پروتکل با استفاده از تعریف بازی خوشه¬بندی به منظور تصمیم گیری در انتخاب گره های سرخوشه، سعی در ترکیب معیارهای مختلف موثر در انتخاب بر اساس میزان اهمیت آن ها دارد. شبیه¬سازی انجام¬شده، کارایی برتر این پروتکل را از لحاظ افزایش طول عمر مفید شبکه در مقایسه با پروتکل leach و نیز تاثیر تابع سودمندی پیشنهادی را بر کارایی آن نشان می¬دهد .